چرا یک خوش بین مادرزاد هستم.

کیم ووچونگ در کتاب "سنگفرش هر خیابان از طلاست"

اگر تنها 1 درصد شانس موفقیت در یک پروژه وجود داشته باشد، یک صاحب کسب و کار واقعی آن 1 درصد را به چشم جرقه اي می نگرد تا آتشی با آن روشن کند. در کسب و کار حق ندارید که 1 را روي 1 بگذارید و عدد 2 را بدست بیاورید. شما باید 1 را تبدیل به 10 کنید و 10 را تبدیل به 50. روش شمارش در کسب و کار چنین است.
در سراسر زندگی ام، بدون توجه به رویدادهاي آن، هرگز خوش بینی را کنار نگذاشته ام. همیشه موقعیت هاي بحرانی را چیزي بیش از خطراتی آنی و زودگذر تصور نکرده ام و این عصاره خوشبینی من می باشد. به یک معنی، کسب و تجارت را نوعی جنگ تلقی می کنم. هرچه کسب و تجارت بزرگتر باشد، حوادث بیشتري در پیشرو خواهید داشت و بیشتر باید براي آن مایه گذاشت.
وجه تمایز من با سایر صاحبان کسب و تجارت، تجربه قابل ملاحظه من در خرید شرکتهاي ورشکسته و راه اندازي مجدد آنهاست. رها کردن عملاً بدبینی است. وقتی دیگران شمارش غیرممکن ها را آغاز می کنند، من شمارش امکانات را شروع می کنم. دقیقاً از همان لحظه آغاز، بایست نسبت به هر آنچه که انجام می دهید، خوشبین باشید. اما یک چیز هست که براي تحقق احتمالات ضروري است و آن از خودگذشتگی است.
همچنین بایست یک فلسفه در زندگی داشته باشید. مردم وقتی واژه فلسفه را می شنوند آن را چیزي مغرورانه و مشکل در نظر می گیرند، اما فلسفه زندگی آنقدرها هم مشکل نیست. مهم نیست که چه کاري انجام می دهید، خود را وقف آن کار کنید، و اگر شما می توانید که خود را وقف استفاده جامعه کنید، همین کافی است.

کانال تلگرامی ما

https://telegram.me/joinchat/CpyMq0BT2QhELQqOq49UFg

تفاوت حرفه‌ای‌ها و آماتورها

نحوه صحبت کردن، لباس پوشیدن، نوشتن، رفتار کردن و کار کردن شماست که تعیین می‌کند که حرفه‌ای هستید یا آماتور.
مدیران بسیاری تلاش می‌کنند که آماتور به نظر نیایند اما تشخیص آنها زیاد سخت نیست.

در زیر مواردی که می‌توان به سادگی آماتورها را تشخیص داد، آورده شده است:

1. یک حرفه‌ای تمام جوانب شغل خود را آموزش می‌بیند، اما یک آماتور از هر فرصتی استفاده می‌کند تا از روند یادگیری فرار کند.

2. یک حرفه‌ای به دقت درمی‌یابد که برای پیروزی به چه چیزهایی نیازدارد، اما یک آماتور نیازهای دیگران را حدس می‌زند.

3. ظاهر و طرز بیان یک حرفه‌ای کاملاً مرتب و منسجم است، اما یک آماتور ظاهر و گفتار به هم ریخته‌ای دارد.

4. یک حرفه‌ای محیط کار خود را تمیز و منظم نگه می‌دارد، اما یک آماتور محیط شلوغ، آشفته و کثیفی دارد.

5. یک حرفه‌ای متمرکز و آرام است، اما یک آماتور سردرگم و پریشان خاطر است.

6. یک حرفه‌ای از اشتباهات خود درس می‌گیرد، اما یک آماتور اشتباهات
خود را نادیده گرفته و یا پنهان می‌کند.

7. یک حرفه‌ای از وظایف و مأموریت‌های دشوار استقبال می‌کند، اما یک آماتور تلاش می‌کند از کارهای دشوار خود را دور سازد.

8. یک حرفه ای در اسرع وقت کارهای خود را به انجام می‌رساند، اما یک آماتور در میان انبوه کارهای ناتمام احاطه می‌گردد.

9. یک حرفه‌ای همواره خوش‌بین و خونسرد است، اما یک آماتور از کوره در می‌رود و بدترین وضعیت را متصور می‌شود.

10. یک حرفه‌ای سعی می‌کند مشکلات و ناراحتی‌های دیگران را رفع کند، اما یک آماتور از مشکلات دیگران اجتناب می‌ورزد.

11. یک حرفه‌ای آن قدر پافشاری می‌کند تا به مقصود خویش برسد، اما یک آماتور در ابتدای کار، شانه خالی می‌کند.